Israela ĉefministro Benjamin Netanyahu levis la temon pri konstruado de 350-kilometra vojo kaj fervoja reto inter la urbo Elat ĉe la Ruĝa Maro kaj Tel-Avivo ĉe la mediteranea marbordo, en la kabineta kunveno hieraŭ. Netanyahu diris, ke ĉi tiu nova linio, kiu portos pasaĝerojn kaj varojn, ankaŭ estos internacia komerca krucvojo inter Azio kaj Eŭropo kaj rivalo de la Suez-kanalo. “Estos linio, kiu portos varojn inter Azio kaj Eŭropo. Ĉinio, Hindio kaj aliaj emerĝantaj potencoj montris grandan intereson pri ĉi tiu linio,” diris la israela ĉefministro, aldonante, ke la linio estos interkontinenta renkontpunkto.
"Ĉi tiu projekto ŝanĝos Israelon de la grundo dum la venontaj 50 jaroj," diris Netanyahu. Netanyahu ankaŭ deklaris, ke la trajna vojaĝo inter Tel-Avivo kaj Elat estos reduktita al 2 horoj kun la projekto, aldonante, ke la projekto havas nacian kaj internacian strategian gravecon. Netanyahu aldonis, ke estonte estos pli detalaj diskutoj pri ĉi tiu afero.
LA ĈININO FAROS
Estas konstatite, ke la ideo doni la konstruadon de la projekto al ĉinaj publikaj kompanioj ekaperis en la studoj faritaj de la israela Ministerio pri Transporto pri la projekto. Israela Transportministro Yisrael Katz diris: "La profesia sperto de ĉinaj kompanioj en tiaj fervojaj kaj vojkonstruaj projektoj estas ege impona."
Estas konstatite, ke Katz renkontiĝis kun sia ĉina ekvivalento en Pekino pri la projekto en septembro 2011 kaj la du flankoj konsentis prepari komunan proponon. Parolante al la franca novaĵ-agentejo AFP, israelaj respondeculoj diris, ke la natura gaso, kiun la lando ĉerpos en Mediteraneo, povas esti vendita rekte al Hindio kaj eĉ al Ĉinio per tiu ĉi linio. Estas laŭtakse ke ekzistas proksimume 680 duilionoj da kubaj metroj da tergaso en la Tamar kaj Leviathan regionoj kiujn Israelo malkovris en Mediteranea Maro.
Krome, per tiu ĉi projekto, la dependeco de Israelo de la Suez-kanalo malpliiĝas kaj kreas seriozan alternativon al la kanalo, kiu estas unu el la plej gravaj trafikpunktoj en la mondo. En 1967, Egiptujo fermis la kanalon al Israelo kaj tiu malpermeso daŭris ĝis 1975.
Fonto: SABAH
Estu la unua, kiu komentas